Seventeen †

Goodbye Tate

Patrzałam się na chłopaka, nadal nie wiedziałam co ma na myśli.

-Nie rozumiem...

-Nie mam już nikogo. -widziałam jak po jego twarzy spływały łzy, aww. Nie dobra, nie myśl o tym, jemu jest teraz smutno.

-Jak to nie masz? A Lucy, a ja? -spytałam nadal patrząc na jego smutne, pełne łez oczy.

-Lucy nie żyje, pomogła wrócić Jason'owi. - zamarłam. Ona umarła, bo ocaliła Jay'a? Nie, to nie możliwe.

-Tak bardzo mi przykro Tate, przepraszam. -podeszłam do chłopaka i chciałam go przytulić, ale ten mnie wyminął, tak że prawie zderzyłam się ze ścianą.

-Nie rozumiesz Emily. -powiedział surowo. -Lucy już nie ma, a ty powoli przestajesz mnie potrzebować. -spuścił głowę w dół podpierając się o ścianę.

-Jak to przestaje? Jesteś moim przyjacielem i-- -Nie dał mi dokończyć 

-Nie.. Ty nawet nie wiesz kim jestem. -powoli podniósł głowę i podszedł bliżej mnie.

-To k-kim jesteś? -zająkałam się. Podszedł bliżej. I bliżej. I o mój boże, był tak blisko, że między nas nie zmieściła by się kartka papieru. Przełknęłam głośno ślinę i spojrzałam chłopakowi w oczy. Pochylił się bliżej mnie i wyszeptał mi do ucha.

-Ja nie żyje, Emily. -przez moje ciało przeszedł dreszcz, ręce mi się pociły, on żartuje tak?

-Ż-że co? 

-Mówię prawdę. -odparł. Podparł się kolejny raz o ścianę i dalej mówił. -Lucy pomogła mi wrócić, zaintrygowałaś mnie. Nie miałaś nikogo, było Ci tak bardzo smutno,chciałem Ci pomóc. -westchnął i dalej kontynuował. -Kiedy chciałaś wskoczyć pod pociąg, to gdyby nie ja, nie byłoby Cię tutaj. Kiedy Jason Cię zostawił, płakałaś. Znowu byś się pocięła, więc Ci pomogłem, ale teraz.. -powiedział i kilka łez spłynęło mu po policzku.

-Teraz co.. -powiedziałam kręcąc się, to wydawało się takie... nie realne? Kto o zdrowych zmysłach uwierzyłby mi, że rozmawiam z duchem, który może robić to samo co człowiek? Pewnie nikt.

-Teraz kiedy Jason żyje, wszystko się ułoży. Sprawiłem, że jesteś szczęśliwa, teraz muszę odejść. -po tych słowach rozpłakałam się jak małe dziecko. Nie poradzę sobie bez niego, to jest pewne. Poczułam jak chłopak kuca przy mnie i mocno do siebie tuli. Pocierał ręką moje włosy, a ja szlochałam w jego tors.

-Ale ja Cię potrzebuję Tate, błagam nie zostawiaj mnie. -coraz bardziej płakałam.

-Emily, nic tu po mnie. Będziesz wiodła szczęśliwe życie z Jason'em, będziecie mieli dzieci, dom a co po mnie? Nie jestem Ci już potrzebny. -wstał i podszedł do okna balkonu. -Żegnaj Emily. -chciałam krzyknąć żeby został, ale nie zdążyłam, bo chłopak wyszedł. Zwinęłam się w kulkę i szlochałam, chce aby wrócił, tak bardzo tego chcę. Chyba wiem co sprawi, że wróci. Podniosłam się powoli z ziemi i udałam w stronę łazienki. Sięgnęłam po małe pudełeczko, które stało nad lustrem i wyciągnęłam z niego żyletkę. Sądziłam, że już nigdy jej nie użyje, a jednak. Czekałam, aż się zjawi, ale nic. Więc przejechałam żyletką po nadgarstku tworząc przy tym nowe blizny na rękach. Krew spływała po moim nadgarstku i spadała na kafelki w łazience. Ran pojawiało się więcej i więcej i więcej, ale Tate nie wracał, on odszedł. Sięgnęłam po bandaż owijając nim nadgarstki i zalałam się płaczem.

* Tydzień później *

Byłam już miesiąc u wujka. Nadszedł czas, aby jechać do domu. Jason powiedział, że ze mną zamieszka, ucieszyłam się na jego słowa, ponieważ w tak dużym domu jeszcze przez kilka tygodni jedynie z psem jest trochę smutno. Skończyłam pakować ostatnią walizkę i z trudem pożegnałam się z pokojem. Nie chciałam stąd jechać, tyle tu złych, ale głównie dobrych wspomnień. Jason zniósł moje walizki na dół, a ja podbiegłam do wujka tuląc go z całej siły.
-Może mam już swoje lata, ale nie chcę jeszcze umierać uduszony przez swoją bratanicę. -zaśmiał się wuj. Rozluźniłam trochę uścisk, ale nadal go tuliłam.
-Przecież nie wyjeżdżasz na zawszę, wracasz za trzy tygodnie odwieść do mnie psa. -kolejny raz się zaśmiał.
-Wiem, ale będę strasznie za tobą tęsknić.
-Ja za tobą też złotko. -ostatni raz cmoknął mnie w głowę i puścił. Pomachałam mu na pożegnanie i wsiadłam do samochodu chłopaka.
-Gotowa? -spytał zniżając okulary
-Nie. -westchnęłam smutno
-Tak samo jak ja. -zachichotał i ruszył w stronę, jak teraz się zdaję -naszego domu. Zapięłam pasy i ułożyłam się wygodnie w fotelu, ponieważ na miejscu będziemy za dwie godziny.

~*~

Obudziło mnie światło słoneczne, leniwie się przeciągnęłam i zauważyłam, że nie byłam już w samochodzie. Leżałam na łóżku w swojej sypialni, a koło mnie chłopak. Owinęłam swoje ramiona wokół niego i złożyłam pocałunek na szyi.
-Ciężko się przy tobie śpi. -wymruczał w poduszkę Jay na co zachichotałam.
-Wstawaj idziemy na miasto, trzeba zrobić zakupy i zjemy coś po drodze. -powiedziałam i zaczęłam bawić się jego bluzką.
-Wiem że bardzo chcesz zobaczyć mnie bez ubrań, ale daj mi spać. - przewróciłam teatralnie oczami i usiadłam na chłopaku okrakiem.
-Rusz się, albo Cię zrzucę. -zażądałam, a chłopak po chwili otworzył oczy i pocałował mnie w usta. Oderwałam się od niego i spojrzałam głęboko w jego oczy
-Chodź, idziemy. -szarpnęłam go za rękę, na co chłopak westchnął i podniósł się z łóżka. Podszedł do szafy i wyciągnął czarne rurki, do tego luźną bluzę. Siedziałam wygodnie na łóżku i go obserwowałam. Zdjął bluzkę, ukazując przy tym swój idealnie wyrzeźbiony brzuch. Podeszłam do chłopaka i przejechałam po jego ranach, miał ich tak dużo.
-Cieszę się, że poznałem kogoś takiego jak ty. -pocałował czubek mojej głowy
-I vice versa. -pocałowałam go w usta, ten oddał pocałunek i chciał go pogłębić, ale wiedziałam, że gdyby to się stało to doszłoby do czegoś więcej.
-Ubierz się i czekam na ciebie na dole. -przygryzłam jego wargę i się oddaliłam. Wyszłam z pokoju i spojrzałam w lustro, które wisiało na ścianie, muszę szybko się ogarnąć, bo wyglądam jak gówno. Poszłam do łazienki, zdjęłam z siebie ubrania i weszłam pod prysznic. Fala gorąca oblała moje ciało, kocham to uczucie, zapominam o wszystkim co mnie otacza. Nałożyłam na siebie żel kokosowy, który po chwili zniknął, a na głowę nałożyłam szampon wiśniowy, wmasowałam go w moje czarne włosy i po chwili spłukałam. Wyszłam z pod prysznica zakręcając za sobą wodę, owinęłam się ręcznikiem i umyłam zęby.
-Em-- -do łazienki wparował Jason, nie dokończył zdania bo spojrzał na mnie z góry na dół i oblizał usta.
-Umm tak właśnie... co ja to miałem... -nie umiał dokończyć zdania bo wpatrywał się we mnie, byłam tylko w ręczniku, miałam mokre włosy, a pod spodem nic nie miałam.
-Jason, puka się. -powiedziałam po chwili wywracając oczami.
-Wiesz to -wskazał palcem na moje ciało. -Jest też moje. -zaśmiał się.
-Tak, jasne cokolwiek. -westchnęłam i lekko zachichotałam. Chłopak puścił mi oczko i zniknął za drzwiami.
Wysuszyłam szybko włosy i ubrałam na siebie bieliznę oraz ubrania, które miałam schowane w szufladach. To dziwne uczucie wiedząc, że jest się pełnoletnim i ma się swój dom.. bez rodziców.. Łzy pojawiły się w moich oczach, ale nie dałam im wypłynąć. Nałożyłam szybki makijaż i wyszłam z łazienki.
-Wreszcie, umieram z głodu, chodźmy już. -podszedł do mnie i objął mnie w talii.

~*~

-To na co idziemy? -spytałam patrząc na chłopaka swoimi ciemnymi oczami.
-Na co masz ochotę? -spytał przyciskając mnie mocno do siebie.
-Naleśniki. -rzuciłam szybko, chłopak kiwnął twierdząco głową. Po drugiej stronie ulicy podawali naleśniki, miałam już przejść przez ulicę, kiedy coś, a raczej ktoś przykuł moją uwagę. Postać mężczyzny stała koło naleśnikarni i się na mnie patrzyła, przyjrzałam się bliżej i czułam jak uginają mi się nogi.
Lucas wrócił.

***

Dla tych co nie pamiętają/nie wiedzą, Lucas to ten co zgwałcił Emily.

dvjhdfvbj tyle emocji że omg.

Nawet nie wiecie ile mi zajęło napisanie tego rozdziału, co prawda pisałam go po kawałkach, ale co chwile mi coś przeszkadzało, ale mniejsza z tym, wreszcie jest!

I do tej osoby która napisała, że jest dużo błędów:

Serio jest aż tyle błędów? Ciekawe, bo jakoś jak ja czytam to nie jest ich tak dużo, a jak już to nie są takie widoczne, popatrzcie na nie które opowiadania, czasem nie da się rozdziału czytać bo tyle ich jest, więc nie narzekajcie. 

Tak więc adjos i do zobaczenia 

Ask

Zwiastun

Jeśi nie będzie minimum 27 komentarzy nie będzie nowego rozdziału i zawieszam bloga, pis joł